Kineski nacionalni teatar – Svet opere, fikcije i snova

Veliko narodno pozorište, delo arhitekte Paula Andreua, predstavlja grandiozan i monumentalni poduhvat. Nalazi se u srcu Pekinga, na udaljenosti od oko 500 metara od Trga Tian An Men i Zabranjenog grada.

Ova elegantno zakrivljena građevina prostire se na površini od ukupno 149.500 m2 i izgleda poput ostrva usred jezera. Njena titanijumska “ljuska” ima oblik super elipsoida, sa najvećim rasponom od 213 m, najmanjim rasponom od 144 m i visinom od 46 m.

Tokom dana svetlost prolazi kroz stakleni krov zgrade, dok noću unutrašnje aktivnosti postaju vidljive spolja. Unutar zgrade se nalaze tri izvođačke dvorane: operska sala sa 2.416 sedišta, koncertna sala sa 2.017 mesta i pozorište sa 1.040 mesta. Pored toga, izgrađeni su i integrisani prostori za umetnost i izložbe, koji su otvoreni za širu publiku.

Zgrada je povezana sa obalom putem transparentnog podvožnjaka dužine 60 m. Ovaj ulaz doprinosi misterioznom izgledu, ostavlja spoljašnjost zgrade netaknutom, bez ikakvih otvora, a publici pruža „prozor“ iz svakodnevnog sveta u svet opere, fikcije i snova.

Tokom izgradnje, Isover je pružio izolaciona rešenja za kupolu, podove i kanale za klimatizaciju ovog prestižnog pekinškog zdanja. Kupola i podovi su adekvatno izolovani, kao i kanali za klimatizaciju.

Javni prostori su oblikovani kao urbani distrikt sa ulicama, trgovima, prodavnicama, restoranima, odmorištima i čekaonicama. Ova javna zona je pažljivo oblikovana kako bi zgradi dodala otvoren i pristupačan karakter. Kompleksa je osmišljen kao otvoreni forum, sa jasnom namerom da se izbegne povezivanje umetnosti elitističkim. Različite izvođačke dvorane se otvaraju prema ovom zajedničkom prostoru, sa ulazima postavljenim tako da omoguće ravnomernu distribuciju posetilaca i nesmetano kretanje, dodajući svakom delu projekta prepoznatljiv pečat.

U središtu kompleksa se nalazi opera, kao centralni i najvažniji element. Koncertna sala i pozorište se nalaze sa obe strane operske dvorane. Ove izvođačke sale i javni prostori su postavljeni na mestu gde su smešteni svi tehnički i prateći objekti, čime je postignuta efikasnost I ekonomičnost. Tehnički aspekt ne narušava harmoniju javnih površina, čime se zadovoljava sklad objekta i okruženja.

Fasadu zgrade prekriva pozlaćena metalna mreža koja je neprozirna sa spoljne strane kada prostori iza nje nisu osvetljeni, ali postaje delimično providna kada je osvetljena. Gledaoci ulaze u operu kroz jedna od dvoja velikih vrata u pozlaćenom prstenu koji okružuje zgradu. Prelaskom ovog praga ulaze u svet vertikalne cirkulacije, udaljavajući se sve više od spoljnog sveta i približavajući se trenutku predstave, gde vreme i prostor postaju jedno.

Ceo projekat se može opisati kao igra slojeva, prolaza i prepleta, transparentnosti i svetla. Salon na najvišem nivou, smešten pod krovom, pruža širokoj javnosti i posetiocima pozorišta panoramski pogled na grad.

Odluka da se Veliko narodno pozorište izgradi na mestu od istorijskog i simboličkog značaja, jasno pokazuje kolika se važnost pridaje kulturi u savremenoj Kini. Rezultat je građevina koja pokazuje poštovanje prema okolnim zgradama, od kojih svaka nosi deo arhitektonske istorije Kine, dok istovremeno odiše vitalnošću moderne arhitekture.

Postignuta je harmonija kroz spoj skromnosti i ambicije, saglasnosti i kontrasta, stvarajući Nacionalnom velikom pozorištu u Pekingu ulogu u gradskoj strukturi – ne samo kao pozorištu u gradu, već kao nova četvrt spektakla i snova, otvorena za sve.